Kościoły rektoralne

Wezwanie:	św. Wawrzyńca Męczennika
Liczba wiernych:
Erygowana:
Odpust:
Msze święte:	niedziele i święta: 7, 8, 9:30, 11, 15, 18 święta pracujące: 15 dni powszednie: 6:30, 8, 18 I piątek: 6:30, 8, 15:30, 18 i adoracja Najśw. Sakramentu: 16 - 18 nabożeństwa o 17:30 (do MB Nieust. Pom., I czwartek, I piątek, I sobota, różaniec, roraty, droga krzyżowa, gorzkie żale, majowe czerwcowe)
Kancelaria:
Adres:	ul. Lubelska 32 21-100 Lubartów
Telefon:	81 855 24 16
Księża :	Gwiazda Wojciech
Historia parafii:	Mikołaj Krzyniecki po zetnięciu się z Kapucynami w Lublinie w 1733 r. zaproponował im osiedlenie sie w Łaszczowie, gdzie zamierzał wybudować klasztor. Jednak po śmierci Augusta II, na skutek niepewnej sytuacji politycznej w kraju, trudności wewnętrznych Zakonu, oferta co do lokalizacji została odrzucona. Fundator Kapucynów lubelskich, książę Paweł Sanguszko zaproponował Zakonowi osiedlenie się w Lubartowie. Tutaj poza murami miasta istniała kapliczka św. Wawrzyńca. Na placu po jej rozbiórce powstał klasztor Kapucynów. W 1741 r. klasztor wraz z kościołem ukończono. Do k-ła przylega budynek mieszkalny. Remont klasztoru przeprowa -dzono w 1827 r., pożar z 1831 r. spowodował konieczność ponownego remontu. Podstawą materialną egzystecji Kapucynów stanowiła m. in. wyznaczona przez Pawła Sanguszkę ordynacja z jego majątku oraz kwesta. Do II poł. XIX w. , tj. do kasaty klasztoru, funkcjonował tu nowicjat. Przy klasztorze istniała biblioteka, która już w 1766 r. liczyła 1564 dzieła. Zasługą zakonników lubartowskich było czynne włączenie się w życie duszpasterskie nie tylko przez pracę w kościele, ale również w innych. Chlubną kartę w ich dziejach zapisał wiek XIX, kiedy wzięli udział w powstaniach narodowych. W 1864 r.. nastąpiła kasata klasztoru. Jednak jeszcze w 1866 r. przebywało tu 12 zakonników. W 1867 r. kościół przejęła diecezja, chociaż przez pewien czas obsługiwał go kapelan zakonny. W 1938 r. ponownie powrócili tu Kapucyni ( ostatnim kapłanem diecezjalnym zarządzającym kościołem był ks. ALeksander Szulc ). Budynek mieszkalny został tylko częściowo oddany Kapucynom, ponieważ resztę pomieszczeń zajęły instytucje państwowe. Dopiero w 1978 r. Zakonowi oddano cały klasztor. Klasztor pw. św. Wawrzyńca wybudował w latcxh 1737-41 Paweł Antoni Fontana. Fundatorami byli Paweł Karol Sanguszko i Mikołaj Krzyniecki. Kościół konsekrowano w 1751 r. , wielokrotnie remontowano ( m. in. w 1868 r. oraz kilkakrotnie w XX w. ) Budynek jest jednonawowy, murowany, w stylu barokowym. Budowla o prostej bryle, korpus wybudowany na rzucie zbliżonym do kwadratu, przy nawie po bokach parami są kaplice niższe. Po obu stronach prezbiterioum prostokątne pomieszczenia, tzw. spowiednica, nad nimi loża. Pomiędzy kapilcami przejścia arkadowe. Wyposażenie wnętrza późnobarokowe, ołtarz główny i - w kaplicach- ołtarze boczne z obrazami Szymona Czechowicza ( w głównym męczeństwo św. Wawrzyńca, w bocznych - Zwiastowania NMP, św. Franciszka, św. Antoniego Padewskiego, św. Feliksa Cantalice), ambona barokowa. Klasztor i kościół otoczone z trzech stron ceglanym murem.
Kościół:
Miejscowości:
Współrzędne:

POWRÓT