Kościoły rektoralne

Wezwanie:	Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej
Liczba wiernych:
Erygowana:
Odpust:
Msze święte:	Niedziele: 7.00, 8.00, 9.30, 11.00, 12.00, 13.15, 16.00, 18.00 Dni powszednie: 7.00, 7.30, 11:00, 18.00 Czwartek: 8:00 - msza św. wotywna do św. Judy Tadeusza
Kancelaria:
Adres:	ul. Narutowicza 6 20-004 Lublin
Telefon:
Księża :	Jęczeń Jarosław Jan Zieliński Marcin Jarosław Brzozowski Sylwester Jerzy
Historia parafii:	Pierwszą świątynię, która była właściwie kaplicą pw. NMP i św. Barbary zbudował w 1396 wójt lubelski Wawrzyniec wraz z Radą Miejską na gruncie ofiarowanym przez wdowę imieniem Woyczecha. Fundację zatwierdził i kaplicę poświęcił bp krakowski Piotr Wysz. Posługę duszpasterską pełnił zwykle jeden kapłan w ówczesnej terminologii zw. prebendarzem. Miejsce to wykorzystał Władysław Jagiełło wystawiając w latach 1412-26 w stylu gotyckim obecny kościół oraz klasztor, ( dwa: jeden po stronie połud. świątyni dla sióstr, drugi - po północnej dla braci z Zakonu św. Brygidy). Był to ze strony króla dar wdzięczności Bogu za zwycięstwo grunwaldzkie. Miejscowa tradycja utrzymuje, że przy budowie pracowali jeńcy krzyżaccy. Odpowiedni dokument fundacyjny król wydał w Krasnymstawie 1.04.1426 r. Do Lublina przybyły siostry, bracia oraz kapłani brygidzi z Gdańska narodowości niemieckiej. Później konwent zapełnił się Polakami i Polkami, nabierając charakteru polskiego i elitarnego. W katalogu sióstr są nazwiska: Zamojskich, Sobieskich, Ossolińskich, Snopkowskich, Kochanowskich, Jastkowskich, Rzewuskich, Firlejów, Paców itp. Konwent męski brygidów uległ likwidacji przy końcu XVI w. pod wpływem reformy trydenckiej. Konwent żeński zamknął minister W. R. i O. P. Stanisław Kostka Potocki w 1819 r. uzyskawszy uprzednio zgodę umierającego metropolity warszawskiego Franciszka Skarbek Malczewskiego. Wprawdzie brygidki pozostały, ale bez prawa przyjmowania nowicjuszek. Ostatnia brygidka Dorota Choińska zmarła w 1870 r. Od 1835 r. w kalsztorze zamieszkały wizytki i przejęły administrację k-ła. Likwidacja zakonów przez cara Aleksandra II w 1864 r. jako wyraz zemsty za powstanie styczniowe objęła i wizytki. Opuściły w 1882 r. Lublin. Od tej pory kościołem władają kolejni księża rektorzy. Po I wojnie światowej klasztor otrzymały SS. Urszulanki UR. Obecną świątynię wzniesiono na pocz. XV w. w stylu gotyckim, który zniekształcono w czasie odnawiania k-ła. Budowla uległa poważnie dewastacji m. in. w czasie wojen szwedzkich. Na pocz. XX w. mocno zniszczony kościół całkowicie odbudował ks. Jan Władziński ( zakończenie robót w 1934 r.). Obecnie istniejąca przy świątyni wieża została wybudowana dopiero w XVI w. Podwyższono ją w wieku następnym. W tym też czasie wzniesiono zakrystię. Charakterystyczny jest podział wnętrza na 2 niesymetryczne nawy. Pierwotnie wnętrze było kryte stropem płaskim, w XVI w. nad nawami zastąpiono je sklepieniem żebrowym, gotyckim, a nad prezbiterium - renesansoym z rzeźbionymi medalionami. Prezbiterium jest wyjątkowo długie ( ok. 1/3 długości świątyni). Są tam zabytkowe stalle posiadające na oparciach siedzeń malowane obrazy z życia św. Brygidy. Ołtarz główny w stylu neogotyckim ( pocz. XX w.) Znajdują się w nim 2 obrazy: św. Brygidy i Objawienia Pana Jezusa siostrze wizytce. Na ołtarzach bocznych - w prawej nawie ( drewniany, neogotyk) obraz św. Józefa i bł. Wincentego Kadłubka. W kaplicy obok zakrystii drewniany ołtarz neogotycki św. Tadeusza ( z obrazem tegoż i obrazem MB Wniebowziętej ). Kaplica ta powstała w poł. XVIII w. z fundacji rodziny Firlejów. W kaplicy, za wejściem z prawej nawy, murowany ołtarz św. Barbary. Obecne neogotyckie ołtarze, ambonę i stalle ufundował na pocz. XX w. rektor ks. Jan Władziński.
Kościół:
Miejscowości:
Współrzędne:

POWRÓT